sztylet — m IV, D. u, Ms. sztyletecie; lm M. y 1. «krótka, kłująca broń biała mająca cienkie, ostro zakończone, proste ostrze o przekroju trójkątnym» Pchnąć, przebić sztyletem. 2. druk. «narzędzie zecerskie w postaci grubej igły stalowej osadzonej w… … Słownik języka polskiego
pokrywa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. pokrywawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedmiot służący do przykrywania, nakrywania czegoś z góry; wieko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokrywa plecaka, skrzyni. Zdjąć pokrywy z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zlodowacenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zlodowacieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zlodowacenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zlodowacenieeń, geol. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chrząszcz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «owad z rzędu o tej samej nazwie» Zielony, złocisty chrząszcz. Chrząszcze drapieżne, roślinożerne. Chrząszcz wodny. Chrząszcz jelonek. 2. zool. chrząszcze «Coleoptera, rząd owadów obejmujący około 300 tysięcy… … Słownik języka polskiego
cieczenie — n I 1. rzecz. od ciec. 2. geogr. «powolne zsuwanie się grubej pokrywy zwietrzelinowej po stokach, występujące głównie na obszarach o klimacie gorącym i wilgotnym» 3. łow. «szybka ucieczka piesza ptaków» … Słownik języka polskiego
czerep — m IV, D. u, Ms. czereppie; lm M. y 1. «czaszka, głowa» Łysy czerep. Czerep koński. 2. «skorupa stłuczonego naczynia» Gliniany, porcelanowy czerep. 3. «odłamek (część pokrywy, skorupy) bomby, granatu itp.» 4. techn. «masa wypalonego wyrobu… … Słownik języka polskiego
firn — m IV, D. u, Ms. firnnie; lm M. y 1. «odmiana pokrywy śnieżnej, ziarnisty lód powstający przez przekrystalizowanie wskutek topnienia i zamarzania nagromadzonego śniegu; występuje w obszarach górskich powyżej linii wiecznego śniegu (w polu… … Słownik języka polskiego
konik — m III, DB. a, N. konikkiem; lm M. i 1. «pieszczotliwie o koniu; także: mały koń» Siwy, kary konik. Wio koniku! ∆ Konik polny «owad z podrzędu szarańczaków, skaczący; wydaje charakterystyczne dźwięki przez pocieranie tylnych nóg o pokrywy» ∆ zool … Słownik języka polskiego
kra — ż IV, CMs. krze; lm D. kier zwykle zbiorowo «tafle lodu powstałe po pęknięciu pokrywy lodowej na rzece lub zbiorniku wodnym; jedna z takich tafli» Kra się piętrzy. Kra już spłynęła a. kry już spłynęły … Słownik języka polskiego
lodołamacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «statek o specjalnej konstrukcji, przeznaczony do łamania i kruszenia pokrywy lodowej mórz i rzek w celu umożliwienia żeglugi innym statkom; łamacz lodu» Lodołamacz atomowy … Słownik języka polskiego